HVER ER ÉG?

ÉG ER AUGA VINDSINS, OG EYRA ÞRUMUNAR, EN ÞIG SÉ ÉG EI NÉ HEYRI. ÉG ER LOGI ELDSINS OG BROTSJÓR HAFSINS. EN BÆNIR OG KVEINSTAFIR FINNA MIG EGI.

föstudagur, 7. mars 2014

Jón Guðmundsson

Jón á sjóinn setur far,
sonur tjáist Guðmundar
Borg er frá án búskapar,
í blóma sá er æskunnar.
Brynjúlfur Jónsson

Jón með háa hugprýði,
hlutar snilldarlega.
Þessi frá er Framnesi,
fáki ráar stýrandi.
Símon Dalaskáld

Stýra sunda mæki má,
mikið snilldarlega,
er Guðmundar sonur sá
síldar grundu djarfur á.
Símon Dalaskáld

Japa sunda jarðar hrings
Jón Guðmundar arfi,
meður lunda báru bings
beitir á grundu hafrennings.
Steingrímur Ólafsson

Jón Guðmundar arfinn er,
á Framnesi býr hann,
hvals á grundu greiðast fer,
geira lundar höpp ei þver.
Steingrímur Ólafsson

Framnes-Jón um foldar hring,
fer í happa vonum,
laus við tjón í landnyrðing,
lukkan þjónar honum slyng.
Hofs-Gísli

Hvals á frón inn hugdjarfi,
hlunna ljóni stýrandi,
gildur þjónar gæfunni
gætinn Jón í Framnesi.
Magnús Teitsson


1 ummæli:

  1. Jón Guðmundsson var elstur Gamla-Hrauns bræðra. Hann bjó nokkur ár í Framnesi í Hraunshverfi (1886—1892) og (1904—1906), en annars á Gamla-Hrauni. Fyrsta vísan er eftir, Brynjúlf Jónsson 1885. Tvær eftir Símon Dalaskáld 1887-1888. Tvær eftir Steingrím Ólafsson frá Geldingarnesi 1889. Ein eftir Hofs-Gísla á Stokkseyri 1891. Síðasta eftir Magnús Teitsson Stokkseyri 1891.

    SvaraEyða