Útsynningurinn er
svo mikill glanni,
ber hann í sig
býsna él,
birtir aftur
næsta vel.
Mjög er hann
líkur mislyndum manni.
Landnyrðingurinn
liggur niðri á nóttum,
klár er hann og
kaldur mest;
kindur margar lerkar
verst,
mæðir þær í
megurð og sóttum.
Útnyrðingurinn
oftast er mjög kaldur,
færir hann snjó
og fjúkin löng,
fyllir með þeim
sunda-göng;
svalbrjóstaður sá er um allan aldur.ókunnur
Samdar um 1870, en höfundur ókunnur.
SvaraEyða